Gerco de Ruijter

Sinds de tweede helft van de jaren tachtig onderzoekt kunstenaar-fotograaf Gerco de Ruijter (1961, Vianen) het landschap. Door zijn camera te bevestigen aan vliegers, ballonnen en hengels brengt hij de wereld in beeld vanuit standpunten die afwijken van ons gebruikelijke perspectief. In De Ruijters raadselachtige en haast abstracte landschappen concurreert de menselijke maat met de natuur en gaat herkenning samen met vervreemding. In zijn fotografie krijgt het traditionele landschapsbeeld een nieuwe dimensie. Sinds 2012 gebruikt De Ruijter tevens satellietbeelden van Google Earth in zijn werk. Het resultaat hiervan is te zien in de films CROPS (2012) en Playground (2014), alsook in zijn nieuwste fotoserie en film Grid Corrections (2017-2019).

Grid Corrections bestaat uit satellietbeelden van de Verenigde Staten. Tegen het einde van de achttiende eeuw besloot de Amerikaanse regering het gekoloniseerde land systematisch te verdelen in vierkanten van exact één mijl (1,6 km) bij één mijl. Dit Public Land Survey System, ook wel het Jefferson Grid genoemd naar toenmalig president Thomas Jefferson (1743-1826), groeide uit tot een kadastraal netwerk zonder weerga. Wie door de Verenigde Staten reist, vindt nog altijd voornamelijk kaarsrechte wegen. Omdat de aarde rond is, moest het geometrische Jefferson Grid, eigenlijk bedoeld voor een plat oppervlak, elke vierentwintig mijl worden gecorrigeerd. Met behulp van Google Earth spoorde Gerco de Ruijter duizenden van deze correcties op: ondergesneeuwd of uitgedroogd, in steden en woestijnen. De dynamische reeks foto’s vormt een netwerk waarin vorm en beeld met elkaar een dialoog aangaan. In de tentoonstelling loopt de oost-westlijn als een horizon over de wand.

Gelijktijdig met de tentoonstelling is met steun van het Mondriaan Fonds de publicatie Grid Corrections verschenen, vormgegeven door Irma Boom, met een tekst van Peter Delpeut (nai010 uitgevers, €49.95).